Paniek in de kantoorjungle
Het zijn wilde tijden in de kantoorjungle. We mogen al enige tijd terug naar kantoor, wat erg spannend is. De inflatie rijst de pan uit, terwijl veel cao-onderhandelingen nog vastzitten. En kantoorjargon blijft zich maar dieper en dieper nestelen in ons gezamenlijk vocabulaire. Maar het allergrootste probleem is het enorme tekort aan mensen. Het personeelstekort.
Want het is krap op de arbeidsmarkt. Zeer krap. RTL meldde in februari dat de krapte alsmaar verder toenam, terwijl het UWV in maart zelfs berichtte dat nu in bijna alle beroepsgroepen sprake is van krapte. Het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) meldt in haar laatste rapportage dat er 105 vacatures per 100 werklozen zijn. Het mag duidelijk zijn na dit feitenrelaas – Hugo, zo kan het dus ook – dat er nood aan de man en vrouw is.
En ik als kantoortijger voel dat. Want als je een ontwerp wil maken voor een mobiele applicatie, blijkt dat je alleen maar zogenaamde UX-designers in dienst hebt. En voor dit deel heb je nu net service designers nodig, die je niet kunt krijgen. Geen fancy schermen voor jouw app. Als je een interne mail voor het bedrijfsuitje wil uitsturen, blijkt dat de communicatieafdeling alleen maar External Communication Specialists heeft en geen interne communicatiegoeroes. Dus weet niemand van het bedrijfsuitje en ga je alleen naar die cocktail workshop. Toen ik een nieuwe strategie wilde optuigen en ik probeerde strategy consultants of strategy directors van grote advieskantoren te pakken te krijgen, moest ik het doen met reguliere consultants of zelfs ZZP’ers. En mijn strategie PowerPoint was lang niet zo mooi. Soms is het zelfs zo erg dat er projecten liggen te wachten om gemanaged te worden door een project manager. En kunnen we maar geen recruiters vinden die ons helpen om de eerder genoemde gaten in het personeel op te vullen.
Maar het blijft niet alleen bij mij als kantoortijger. Ik ben ook al weken niet gebeld door telemarketeers of gemaild door e-mail marketeers, die zijn blijkbaar ook niet meer te vinden. Of de junior content specialists die de teksten hiervoor schrijven zijn op. Ook andere simpele zielen ervaren de problemen. Rijke Russen vinden geen bankier meer op de Zuidas om zaken mee te doen – al is de analyse over de oorzaak hiervan nog niet binnen. En als je tegenwoordig een beetje een simpele belastingontwijkconstructie via Nederland wil opzetten, moet je soms wel zes maanden wachten tot er een jurist beschikbaar is.
Het mag duidelijk zijn: er is paniek in de kantoorjungle. Het personeel is niet aan te slepen en het werk lijdt er duidelijk onder. Dit kan zo niet langer natuurlijk.
Daarom een oproep aan al die essentiële beroepen. Van het schoonmaakpersoneel tot de verpleegkundigen. Van de artsen tot de docenten. Van de loodgieters tot de timmermannen- en vrouwen. Van de vuilnismannen- en vrouwen tot de politieagenten. Van het supermarktpersoneel tot de bakkers. Van de kappers tot het horecapersoneel. Alsjeblieft, help ons in deze moeilijke tijden.
Klap daarom iedere donderdag rond een uurtje of 5, zoals ook wij ooit voor jullie klapten. Klap je handen bont en blauw voor al die kantoortijgers die het werk van soms wel anderhalve kantoortijger doen. Klap voor de uitgeputte loonslaven met vaste contracten die vrijdagmiddag een koud biertje staan te drinken na een drukke week. Klap, zodat wij het volhouden.
Op naar een oorverdovend applaus om ons ook door deze crisis heen te slaan.