Teleurstelling in het kantoorleven
Het moet een bekend gezicht zijn voor velen in de kantoortuin en daarbuiten: van de een op de andere dag kan je project geannuleerd worden. Budgetten kunnen ingetrokken worden. En beloftes kunnen gebroken worden. Het doet me denken aan Thanos, de oppervijand uit de recente Marvel films. Hij zei: reality is often disappointing. Had hij het over het kantoorleven?
De teleurstelling over dat kantoor komt simpelweg door hoe het kantoorleven nou eenmaal is, toch? Nou, het heeft ook wel wat met de verwachtingen te maken. Zo zal negentig procent van je collega’s ergens rond 9 uur aan komen kakken – vaak hijgend omdat ze gehaast van de kinderopvang naar kantoor kwamen – en zal diezelfde negentig procent om stipt 17.00 het pand met piepende banden verlaten. Ondanks dat de vacaturetekst zei dat het echt geen 9-tot-5-baan betrof. Ook zie je de broodnodige duizendpoten vaak maar één poot gebruiken aangezien ze telkens hetzelfde doen, moeten de echte teamplayers vaak solo Excel-bestanden invullen en zijn de nodige toppers binnen twee weken omgetoverd tot makke lammetjes die volgen.
Ook buiten de vacatureteksten kan het kantoorleven tegenvallen. Zeker bij verandering. Denk maar eens aan verandering van het leiderschap of van de strategie. Loopt jouw project net lekker, verliest het alle prioriteit doordat het niet in de nieuwe strategie past. Heb je een lekkere baan, vindt de nieuwe bazin je hele divisie overbodig. Werk jij lekker door, moet je nu geforceerd in een agile stramien gaan werken. Verandering verstoort jouw realiteit en stort je in een nieuwe.
Zelfs zonder die verandering zorgt de zogenaamde hogerhand voor een tegenvallende realiteit. Dacht jij met jouw idee het verschil te maken en het bedrijf verder te helpen, schiet de stuurgroep of het Management Team het idee af. Dacht je dat het bedrijf lekker plat was en jij je tijd vrij kon indelen, blijkt dat er in ieder bedrijf toch wel wat hiërarchie zit en je moet luisteren naar je overste. Ook als die je om 10 uur fysiek op kantoor verwacht en je dus niet vanuit die hangmat in Bali laat inbellen.
In Nederland valt de realiteit op kantoor vaak nog het meeste tegen door onze cultuur. Als je denkt slagvaardig de kantoortuin te betreden om een verschil te maken. Om impact te leveren en het juiste te doen, blijkt dat je dit niet zomaar kunt doen. Want we polderen wat af en struinen door de achterkamers om ook maar iets gedaan te krijgen. Daardoor is alles één groot compromis. En kan niemand zich meer in een beslissing, strategie of voorstel vinden. Laat staan dat er serieuze impact gemaakt kan worden.
Deze tegenvallende realiteit lijkt vooral een probleem te zijn voor mensen die vacatureteksten nog geloven, slecht tegen verandering kunnen en tot de jongere generaties behoren – Millennials en Gen Z’ers willen immers impact maken vanuit hun purpose. Maar het zal voor iedere kantoortijger herkenbaar zijn dat het kantoorleven toch net even wat anders is dan hij of zij dacht.
Superschurk Thanos biedt ons gelukkig soelaas. In een andere krachtige quote benadrukt hij het belang van balans. Zo staan aan de ene kant van die balans alle negatieve aspecten die ik hierboven uitlicht. Aan de andere kant staan het schaterlachen om slechte vacatureteksten, het handig inspelen op verandering zodat je baan leuker wordt en het doordrijven van je eigen visie, mening of gedachtegoed doordat ook jij in het poldermodel gehoord moet worden.
Het kantoorleven valt dus niet tegen. Het is netjes in balans, als je zelf maar actief werkt aan de balanceeract.