Je kunt het toch niet goed doen #4
Als er één beroep is waarin je het echt nooit goed kunt doen, dan is dat wel het beroep bondscoach. Van het Nederlands (mannen) Elftal voetbal, voor de goede orde. Officieel bestaat er één bondscoach. Maar er zijn ruim 17 miljoen mensen overtuigd dat zij ook het mandaat van de bondscoach horen te hebben. Het is immers het nationale elftal, daar mag de hele natie wat van vinden. Nu we na 7 jaar eindelijk weer naar een eindtoernooi gaan, zijn de belangen groot. En die belangen beginnen bij de selectie. Want welke 26 spelers gaan mee?
Iedere selectie van het Nederlands Elftal kent wel een verrassing. Er zijn geen duidelijke richtlijnen. De hoeveelheid minuten die een speler heeft gemaakt in de afgelopen periode, de hoeveelheid ervaring of juist talent, vorm; het zijn allemaal indicatoren die meespelen. Een combinatie van data en onderbuikgevoel welke tot de beslissing leidt. Het verbaast je daarom vast niet dat er altijd wel een ‘vreemde keuze’ (aldus een deel van de 17 miljoen) tussen zit. De selectie is subjectief, alle reacties daarop natuurlijk net zo.
Daar komt nu ook nog eens bij dat Nederland eindelijk weer trots was op het Nederlands elftal dat zich onder Ronald Koeman kwalificeerde voor het EK 2020. Zeker gezien de historie van de laatste jaren zonder eindtoernooi. Met Koeman dus een bondscoach die zijn eigen gedachten en mening had voor wat betreft de selectie. Een bondscoach die presteert heeft altijd gelijk, dus de 17 miljoen stakeholders waren destijds redelijk tam. Sinds vorig jaar heeft Frank de Boer het stokje overgenomen. Over de aanstelling alleen al hadden al die stakeholders een mening, net als over alle keuzes die hij sindsdien heeft gemaakt. De eerste resultaten waren wisselvallig en het is niet alsof ondergetekende, bondscoach nummer 16.220.221, verwacht dat wij 11 juli met de trofee in onze handen staan.
Het EK begon met een voorselectie waar Ryan Babel en Sven Botman al afvielen en namen zoals die van Anwar El Ghazi (jarenlang niet geselecteerd geweest) op de lijst verschenen. Juist Babel, waar veel over te doen is geweest, is zo’n heerlijk discussiepunt. Babel was ‘goed voor de kleedkamer’, speelde voldoende minuten in het Nederlands Elftal en heeft z’n waarde bewezen in de kwalificatie. Maar nu de kers op de taart - het eindtoernooi - er is, valt hij af. Is hij dan ineens zoveel minder voor de kleedkamer? Er kunnen er immers maar 11 op het veld staan, die overige 15 moeten vooral de rust bewaren en klaar staan om te vlammen als het nodig is. Of is hij dan nu eindelijk op zijn vorm en zijn prestaties van het afgelopen seizoen afgevallen? Dan had je dat toch ook eerder kunnen doen? Er werden ook een paar jonge jongens opgeroepen. Cody Gakpo (als de bondscoach overigens Gapko zegt, doelt hij op Gakpo, laat je niet verwarren), Teun Koopmeiners en Jurrien Timber. Deze jongens konden nog afvallen, maar dan misten ze ook het EK van Jong Oranje (lang verhaal). Die moesten wel zeker zijn dan toch? Je kunt het niet maken deze jongens twee toernooien door hun neus te boren.
Dan het moment van de bekendmaking van de daadwerkelijke selectie. Tenenkrommend werd er ieder half uur een linie gepubliceerd. Dat is hip en spannend. Wat blijkt? De jonge jongens zitten erbij en El Ghazi valt toch weer af. Saillant detail: tussen de voorselectie en het bekendmaken van de selectie is er geen wedstrijd extra gespeeld en is slechts één derde van de voorselectie al in Zeist samengekomen. Dus met welke kennis is die schifting gemaakt? Heeft de bondscoach dit dan toch gewoon tactisch bekeken, de strateeg die hij is? De grootste shock bij de voorselectie, zodat er geen heisa was bij de daadwerkelijke selectie? En wist hij het niet gewoon allemaal al bij de voorselectie wie hij mee zou nemen? Maar, dan kan je het toch niet maken om jongens als El Ghazi weer hoop te geven?
Dit is slechts een greep uit de discussies en reactie die Nederland via WhatsApp of op het terras met elkaar heeft gevoerd. Het is een prachtig spektakel voor iedere bondscoach in Nederland. We zullen het waarschijnlijk over 40 jaar pas weten als we terugkijken op dit EK en Frank de Boer zijn biografie naar buiten brengt of het allemaal zo strategisch was zoals het nu lijkt. Dit is de charme van het voetbal. Iedere opstelling of wissel gaat weer discussie opleveren. We zijn er weer bij. We gaan weer naar het EK en heel Nederland doet weer mee!
Beste bondscoach, beste Frank, we wensen je heel veel succes in de komende anderhalve maand. Weet dat je het alleen goed doet wanneer we door de grachten kunnen varen, 12 juli, de dag na de finale. Tot die tijd sabelen we alles neer wat je doet. In de huiskamer, in podcasts en in talkshows. Dat hoort er nou eenmaal bij. Wij van De Stuurgroep hebben respect voor wat je doet en hoe je hopelijk je hoofd koel weet te houden. Maar, mocht je toch twijfelen. Je kunt ons bellen tussen 11 juni en 11 juli - wij weten het zeker beter dan die 17 miljoen anderen.