Kantoorgebod: verban de telefoon!
In aflevering 27 van De Stuurgroep Podcast gaat het over kantoorgeboden. Eén daarvan heeft te maken met het ongegeneerd gebruik maken van je telefoon tijdens vergaderingen - of ze nu op kantoor plaatsvinden of virtueel. Daarom roepen wij iedereen op hiermee te stoppen. Zelf zullen we het goede voorbeeld geven. Want, wij vinden het namelijk niet alleen ontzettend vervelend als dit gebeurt, maar betrappen onszelf er ook op. Daarom krijg je vandaag - lucky you - tips van het huis hoe hiermee om te gaan.
De passief-agressief trillende telefoon op de tafel, of nog erger, een telefoon met de ringtone van een gouden oude serie uit de jaren ’80 die door de zaal galmt, was een bron van irritatie tijdens vergaderingen. Twee jaar geleden maakten we dit nog veelvuldig mee maar nu herkennen we het amper nog. Inmiddels is dit fysieke geweld veranderd in een collega die op mute gaat en zichtbaar met anderen belt. Of een collega die niet alleen op mute gaat, maar ook z’n scherm uit zet en zonder verder bericht even een paar minuten onderduikt. Of, de mooiste van het stel: de collega die qua lichaamshouding er al zo voor zit, met de blik naar beneden, zodat je bijna zeker weet dat hij of zij afgeleid is door een berichtje, het nieuws, het bereiken van een nieuwe level in Candy Crush, of het bewust reageren op phishing via de telefoon omdat dit allemaal interessanter gevonden wordt dan de inhoud van de vergadering. Maar mensen, waarom? Kunnen we ons echt niet afsluiten van die paar gram elektronica waar ons leven steeds meer afhankelijk van lijkt te worden?
Laten we er even vanuit gaan dat we nog altijd normen en waarden, goed fatsoen en respect voor collega’s hebben. Dan vindt eigenlijk iedereen het dus wel onbeschoft als je met je telefoon zit te pingelen terwijl je met iemand anders of meerdere mensen hebt afgesproken. Wat is er dan zo belangrijk om dat ding bij je te hebben en er continue naar om te kijken? Eigenlijk niet zo heel veel. Daarom behandelen wij een paar drogredenen waardoor iedereen zich achter de oren kan krabben. En we dus allemaal best wel een paar uur zonder die telefoon kunnen.
‘Ik moet toch bereikbaar zijn’
Afhankelijk van de baan die je hebt, vallen er geen doden als je wat later terugbelt. Je bent immers kantoortijger, geen arts. Daarom is ooit de voicemail ontworpen en kan je tegenwoordig ook met tekstberichten je vraag of opmerking stellen. Daarmee kan je zelfs als reactie ‘ik bel zo terug’ aangeven met een sneltoets. In dit laatste geval zijn we al zover dat je de telefoon bij de hand hebt, maar dan beperk je het nog tot het minimum.
‘Wat als het spoed is of de pleuris uitbreekt?’
Ook hier weer - afhankelijk van je baan natuurlijk - vallen er geen doden als je niet opneemt. En als het echt zoveel pleuris is, dan zal dat echt niet een half uur later dankzij jou tien keer erger zijn geworden. Of tien keer minder erg als je nu direct opneemt. En laten we eerlijk zijn, hoe vaak is het nou écht die pleuris? Staan we standby voor die ene keer in de 5 jaar dat het écht faliekant misgaat? Als je je er altijd op instelt dat het zo’n bende is, of kan worden, dan zal jouw werkdag ook vast en zeker heel relaxed aanvoelen.
‘Ik heb er niet eens een specifieke reden voor’ of ‘ja, dat is echt een tik’
Wij denken, zonder statistische onderbouwing, dat deze groep steeds groter wordt. Het gewend zijn om als een tik of uit verveling je telefoon te openen, te scrollen, te swipen, te liken en vooral hersenloos je duim aan het werk zetten. Zorgen dat je niets hebt gemist op de (sociale media), snel online een nieuwe linnen broek bestellen of voor de derde keer vandaag dat kattenfilmpje kijken. Het heeft wat weg van een verslaving. Behoor jij tot deze categorie? Leg die telefoon dan überhaupt eens een dag op zij. Mis je nu echt zoveel?
Dit klinkt natuurlijk allemaal erg makkelijk. Maar wist je dat het eigenlijk ook heel makkelijk is? Je telefoon wegleggen is misschien een mentale drempel, maar dat is de makkelijkste manier om weer écht aanwezig te zijn in een vergadering. Lukt dit je niet? Dan heeft je telefoon meer dan genoeg functies om je te beschermen tegen onnodige prikkels. Voorheen kon je de telefoon alleen op stil zetten. Tegenwoordig kan je zelfs je voorkeuren zo instellen dat je precies kunt aangeven voor wie je wél een uitzondering wilt maken voor notificaties of een telefoontje. Daarbij kan jouw telefoon zelfs automatisch een bericht retour sturen naar iemand die jou heeft gecontact, maar die je even willens en wetens hebt genegeerd. Dan word je in ieder geval niet zelf meer onnodig afgeleid. Nu moet je er alleen voor zorgen dat je niet zelf naar je telefoon grijpt voor andere verleidelijke redenen. Maar, dat kunnen wij ons haast niet voorstellen. Want, jouw collega verdient jouw aandacht net als dat jij die van hem of haar verdient, toch?