Gezocht: minister met affiniteit voor de digitale wereld

In Nederland kennen we sinds 1848 een minister van Veiligheid en Justitie. Deze minister is verantwoordelijk voor een ‘veilige en rechtvaardige samenleving’. Een samenleving die er de laatste decennia anders uit is gaan zien, vooral sinds het millennium. Een samenleving die van postduiven en kranten lezen naar geprogrammeerde Google Home’s met vooringestelde rituelen en 17 nieuws-apps op één device is gegaan. Vraagt een wereld die inmiddels meer online dan offline is, dan ook niet om een andere aanpak voor een ‘veilige en rechtvaardige samenleving’? En iemand die daar vanuit de overheid verantwoordelijk voor is?

Er bestaan tal van voorbeelden over de noodzaak van een veiligere, online samenleving. Denk aan angst voor virussen, angst voor identiteitsfraude en de wereld die achter ieder onschuldig ogend linkje schuil gaat. Maar ook je nieuwe liefde, die je hebt ontmoet na een romantische swipe dezelfde kant op, kan niet blijken te zijn wie je denkt dat ‘ie is. Allemaal voorbeelden die vaker voorkomen dan je lief is. De online wereld is misschien wel meer ontspoord dan de offline wereld. Een wereld die slecht te reguleren is, waar juist harder opgetreden mag worden.

Niet alleen als individu heb je hiermee te maken. Ieder zichzelf respecterend bedrijf heeft inmiddels wel een Data Officer, een Security Officer, een Privacy Officer of een combinatie van deze rollen. Dit om regels aan te brengen en deze te monitoren. Om er voor zorgen dat er niets mis gaat met data van klanten en relaties. Hoofdzakelijk gaat het er dan om dat er geen vertrouwelijke informatie op straat belandt. Gaat het toch mis, dan zijn de gevolgen niet mals: forse boetes en stevige imagoschade naast de tirades van grote hoeveelheden klanten die zich via social media uiten over de onkunde van het bedrijf en zich afvragen ‘hoe dit heeft kunnen gebeuren’. Klanten waar je overigens dan weer niet van weet of ze wel echt bestaan. Klanten die via datzelfde sociale medium twee klikken later er weer voor hebben gezorgd dat er aanbiedingen voor Ray-Ban zonnebrillen via hun eigen account aangeboden worden. Maar dat zijn slechts details. Waarom heeft ieder bedrijf dit soort rollen en soms zelfs hele teams in dienst, maar heeft Nederland B.V. hier geen specialist voor aangesteld?

Terug naar de minister van Veiligheid en Justitie. De tijden van poederbrieven, het vervalsen van paspoorten, chantage met verkoop aan de deur of het vervalsen van handtekeningen zijn niet voorbij. Daar hebben we al jarenlang mee te maken en dat zal ook nooit verdwijnen. Daar hebben we jarenlang ervaring in kunnen opdoen. Daar is expertise voor aanwezig en vaak zelfs gespecialiseerd voor opgeleid. Alleen is er een extra wereld naast georganiseerd, met haar eigen uitdagingen die in de essentie ook betrekking hebben op veiligheid en rechtvaardigheid. In die parallelle wereld kunnen de uitdagingen alleen niet met een speurhond of blauw op straat opgelost worden. Vraagt dit dan ook niet om experts die deze wereld kennen? Die op de virtuele snelweg in een Mercedes 500 GBPS achter de boeven aan willen zitten, gesteund door beleid en wetgeving die ook speciaal voor deze wereld is ontworpen? We kunnen er met elkaar niet vanuit gaan dat Nederland zelf wel leert om te gaan met deze ‘nieuwe’ wereld. Daar hebben we hulp bij nodig, ook de generatie die nu in de digitale wereld opgroeit. Sterker nog, misschien heeft juist de generatie die een groot deel van zijn of haar persoonlijk op het wereldwijde web heeft staan hier belang bij.  De ontwikkelingen gaan in die wereld zo snel. We verkopen tweets of Instagram-posts voor miljoenen, we investeren miljarden in niet gereguleerde online munten die dagelijks kunnen verdubbelen of halveren in waarde. Een spel waar iedereen aan mee kan doen. Terwijl we ons vandaag de dag wél druk maken over gokken en het beperken van promotie van gokbedrijven.

Geen zorgen demissionair minister Grapperhaus, blauw op straat blijft van groot belang. Daar heeft u uw handen al vol genoeg aan. Ook offline Nederland heeft de volle aandacht nodig. Daar zien we iedere dag nog meer dan genoeg bewijs voor via onze 17 nieuws-apps. Maar in plaats van meer blauw op straat, doen we u en heel Nederland geen plezier door een vacature te stellen voor Minister van Digitale Data, Privacy en Security? Een rol die zich volledig kan en moet focussen op de online wereld en die samen met u voor een ‘veilige en rechtvaardige offline en online samenleving zorgt’? Het sollicitatietraject mag overigens 4 jaar duren; het belang ervan is schijnbaar gesneuveld in het opstellen van de meeste partijprogramma’s van 2021.