Stop hybride vergaderen

Het hybride werken wordt met open armen ontvangen. Werkgevers prijzen zich gelukkig want het dure pand hoeft nog maar voor de helft gehuurd te worden. Werknemers genieten van het draaien van wasjes gedurende het thuiswerken. Hybride werken kent alleen maar voordelen. Op dat ene grote nadeel na dan: hybride vergaderen. Daar moeten we per direct mee stoppen.

Toen wij en masse – of eigenlijk niet echt zo heel erg en masse – terugkeerden naar kantoor deed zich een praktisch probleem voor. Een deel van de mensen was namelijk op een bepaalde dag op kantoor. En een deel zat thuis. Al deze mensen moesten wel samen vergaderen. Want een dag niet vergadert, is een dag niet geleefd. Daarom belden de mensen op kantoor met z’n allen vanaf één apparaat vanuit kantoor naar de mensen thuis, die allemaal op hun eigen laptop zaten. Aanschouw: de geboorte van het hybride vergaderen.

Maar dat hybride vergaderen moet dood. Het werkt namelijk van geen kant. En het lijkt alsof niemand dat durft uit te spreken, dus doe ik dat maar. Er zijn namelijk duidelijke redenen waarom hybride vergaderen kansloos is.

Ten eerste is er de ellende voor de kantoortijgers op kantoor. Aangezien de kantoorpanden wel kleiner zijn geworden, maar niet allemaal verbouwd zijn om het hybride werken te faciliteren, is het vinden van een vergaderzaal lastiger dan het vinden van de verloren stad Atlantis. Sommige bedrijven hebben zelfs een reserveringssysteem, waardoor je een half jaar voor de vergadering een reservering van een zaal moet maken. 

Zelfs als je een zaal vindt waar je met iedereen in past, laat de apparatuur te wensen over. De hippe apparaten met camera om in te bellen zijn voor enorme bedragen aangekocht. Maar de mute knop hangt voor eeuwig vast, de camera doet het vaak niet en het duurt niet lang of je zit met zes mensen achter één kleine laptop ongemakkelijk te bellen.

Ten tweede is er ellende voor de kantoortijgers thuis. Want die krijgen nét niet mee wat er op kantoor gebeurt. Soms worden er dingen uitgebeeld of iets uitgetekend op een whiteboard. Dat is niet te volgen. Ook zijn onderonsjes niet te horen, missen de thuisblijvers de leuke grappen en komt het vaak voor dat de strijders op kantoor even op mute gaan om wat te bespreken. Je mist dit allemaal als kantoortijger thuis.

Ten derde is er eigenlijk het overkoepelende probleem dat er geen level playing field is. Daarmee bedoel ik dat iedereen ongelijk in de hybride vergadering staat. De mensen op kantoor kunnen een onderonsje houden en de mensen thuis uitsluiten. De mensen thuis hebben betere koffie en zitten dus strakker in de wedstrijd. Maar zijn na hun betoog gewoon hun mail weg aan het werken en vooral niet aan het luisteren. Als kers op de taart verstoort een matige internetverbinding de discussie meer dan eens per dag. 

We mogen dus concluderen dat hybride vergaderen niet werkt. Dat we er dus meteen mee moeten stoppen. Vanaf nu vergader je in een setting waarbij iedereen óf digitaal aanwezig is, óf fysiek aanwezig is. Of nog beter: je vergadert eens een week helemaal niet. 

Vorige
Vorige

De kantoorpolder

Volgende
Volgende

De pratende leider