Vroegâh was alles beter
De Nederlandse schaatsgekte werd op haar wenken bediend met het weer de afgelopen week. Dit was natuurlijk precies die mentale meevaller die wij Hollanders nodig hebben tijdens deze crisis. Maar de meevaller kwam met een nare nasmaak: ijzel, gladheid en code rood. Scholen gingen voor een dagje dicht en de weg op gaan werd afgereden. Mensen op sociale media schreeuwden moord en brand: vroegâh gebeurde dit niet.
Nee, vroeger waren we allemaal nog bikkels. Weer of geen weer: we gingen de weg op. Weer of geen weer: de kids gingen op de fiets of te voet naar school. Weer of geen weer: zomer zullen we het noemen. Waar verschillende van deze berichten tamelijk viraal gingen zijn ze nogal achterhaald.
Ten eerste het afraden van Rijkswaterstaat om de weg op te gaan. Velen zullen wellicht denken: dat klinkt wel zo veilig in deze omstandigheden. Maar de meest vocale vonden het maar onzin, vroeger kon dit ook gewoon. Vroeger was het natuurlijk ook wel wat rustiger op de weg (het aantal personenauto’s steeg sinds 2000 met 36%). Vroeger lagen de ziekenhuizen niet vol met patiënten en zou een ongeluk van eentje erbij niet per direct een probleem zijn. En vroeger was natuurlijk alles veel robuuster en beter gebouwd en kon je met je DAFje de Mount Everest oprijden.
Ten tweede het beladen sluiten van de scholen voor een dag. Aangezien ouderlijk Nederland al met een vleselijke enkelband in huisarrest zat na de kerst en de scholen een week eerder ‘sneeuwvrij’ hebben gegeven, schoot de beslissing om de school te sluiten voor een dag in het verkeerde keelgat. Want vroegâh gingen we toch ook naar school door weer en wind? Nou was het zo dat we vroeger ook wel wat dichter bij school woonden. Ook was het vroeger over het algemeen wel wat onveiliger en was je kans op letsel onderweg naar school vast wat groter. En vroeger waren de mensen gebouwd uit het hardste staal en was het niet zo’n pamper-generatie als nu natuurlijk.
Ten derde leiden de eerste twee punten af waar het echt om gaat. Het weer wordt extremer, grilliger en lastiger op in te spelen. Iets wat we zien in de trend van klimaatverandering natuurlijk. Dit soort extremen hoort ons zorgen te baren, maar niet om de twee redenen hierboven van onze auto en dichte scholen. Want deze extremen kwamen vroeger juist niet zo veelvuldig voor en heel vroeger ontbraken deze voortekenen – tezamen met vele ernstige anderen – dat het erg slecht met planeet aarde gaat.
We zijn natuurlijk crisis moe. En om dit nou te relateren aan een klimaatcrisis is te zwaar voor ons. We hebben al een mentale overbelasting. Laten we dan maar zeggen dat het vroeger beter was en een beetje foeteren op de scholen en het KNMI. Laat ik daarom afsluitend maar mijn duit in het zakje doen.
Misschien was het vroeger namelijk écht beter. Maar dan wel heel vroeger. Zonder die stijgende zeespiegel of die verwoestijning. En natuurlijk was het beter omdat ik lekker op mijn bek kon gaan over een stuk ijs terwijl ik naar school wandelde.